Waarom de term BodyMind?
Ik heb geen apart lichaam en geest, er zijn geen delen. Het is één systeem dat voor mijn veiligheid zorgt en verschillende functies heeft. Maar goed ook! Als ik mij brand aan de kachel doen mijn hersenen als orgaan echt niet mee aan de terugtrekkende beweging van mijn hand. Dat werkt geheel automatisch zonder de lange weg heen en weer naar mijn brein. En rond mij maag en hartstreek zitten geheel autonome zenuwsystemen die functioneren zonder tussenkomst van mijn brein.
Als een samenwerkend geheel. Zonder barrières, zonder beperkingen, zonder aangeleerde voorkeuren. Waardoor ik elk moment opnieuw mijn handelen authentiek kan afstemmen op de situatie waarin ik mij bevind. Zonder dat mijn verleden (of de vandaaruit opgedroomde toekomst) die authenticiteit beïnvloed.
Het gaat ook niet over de balans tussen mijn denken en voelen, de balans tussen lichaam en geest, tussen hart en logica. Het gaat om het activeren van het geheel als één.
“To many people, the idea that ’the body’ has its own history, might sound faintly ridiculous. The body and its experiences are usually seen as something that we share with people from the past. Like ‘human nature’, it represents the unchanging in a changing world. Bodies just are…
But the body does have a history. The way that it moves feels breathes, and engages with the world has been viewed very differently across times and cultures. For centuries, ‘we’ were believed to be composed of souls that were part of the body and inseparable from it. Now we exist in our heads, and our bodies have become the vessels for that uncertain and elusive thing we call our ’true selves’. “
Fay Bound Alberti
