Als je eenmaal begrijpt dat posttraumatische reacties begonnen zijn als gingen om je leven te redden, dan kun je misschien de moed opbrengen om onder ogen te zien wat je diep vanbinnen voelt, maar daar heb je wel hulp bij nodig.
Je moet iemand vinden die je voldoende vertrouwt om je daarbij te begeleiden, iemand die je gevoelens op een veilige manier voor je kan vasthouden en je kan helpen luisteren naar de pijnlijke boodschappen vanj’e emotionele hersenen. Je hebt een gids nodig die niet bang is voor gruwelijkheden en die je duisterste woede in toom kan houden, iemand die kan waken over jouw heelheid terwijl je de gefragmenteerde ervaringen onderzoekt die je zo lang voor jezelf verborgen hebt gehouden.
De meeste getraumatiseerde mensen hebben een anker nodig, en een heleboel ondersteuning, om dit werk te kunnen doen.
