In alles wat ik zeg zit ook een interpretatie van jouw kant. De verwarring kan in de nuances zitten. En ja, mijn zijn veranderd per ademhaling. Elke dag veranderd mijn wereld en veranderd mijn lichaam. Veranderd door de interactie met de wereld mijn reactie op die wereld.

 

De kern blijft Interne Validatie. Dan valt elke veiligheid vanuit de omgeving terug in het moment van hier en nu. En vervalt elke behoefte of noodzaak van externe validatie.

 

Het doorborduren op een waarneming, een waargenomen gedachte eigenlijk, is een activiteit van de mind. Om veiligheid te ervaren in de buitenwereld, in plaats van in de binnenwereld. Externe focus is veel gevoeliger voor oude triggers.

 

Ja voel, neem waar, en voel ook hoe je eigen aanraking je emotionele ‘state’ veranderd.

 

De directe ervaring van iets kent geen boven of onder, geen goed of fout. Het is begriploos, of eigenlijk beter het is pre-begrip, het komt voordat er een label op geplakt wordt. Een kind ervaart een boom zonder te weten dat het een boom is, dat het een boom genoemd wordt

 

Available – unavailable zijn relevante termen als je ‘behoefte’ aan iets hebt. Als de behoefte vervalt vervalt ook de relevantie van het onderscheid. Het onderscheid tussen available en unavailable.

 

 

Elke trigger is een gelegenheid tot innerlijk onderzoek. Zoals gisteren … met ademen en tegen devmuur duwen, in de spiegel kijken. Om te voelen hoe het in je lichaam is versus in het verhaal te verdwalen, erin te ‘zwelgen’. Verhaal, de story is eigenlijk een dissociatie om de gevoelde en opgeslagen pijn uit het verleden nu niet te voelen. Dus ga je naar het verhaal buiten je, in dit geval over mij en jou en relaties. Het is een directe afleiding van wat er werkelijk gebeurt in je lichaam.

 

Daarom zoekt het pijnlichaam situaties op die lijken op het originele trauma om in essentie het alsnog te voltooien. Alleen wordt door de triggert oud oplossingsgedrag gekozen als gemakkelijkste weg.

 

De weg uit het moeras is soms om iets te doen dat bijna het tegenovergestelde is van het geconditioneerde triggergedrag. Bv als je dissocieert in verhalen buiten je dan is het tegenovergestelde om te voelen binnen je.

 

Snappen is irrelevant. Het gaat om voelen

 

Voelen is de taal van je lichaam. Het lichaam geeft alle antwoorden als je geduldig luistert.

 

Diepe intimiteit is bijzonder fijn. En dat is wat het is. Elk label wat er bijgeplakt wordt of elke verbinding met welk woordconcept dan ook doet af aan de ervaring die het is

 

Als er geen woord aan gegeven wordt, geen label opgeplakt wordt, geen ‘story’ over is, wat is er dan anders in jouw relatie/ contact?

 

Het is per definitie voor mij anders dan voor jou omdat wij elk uniek anders zijn. Er is geen gedeelde reality in het verhaal. Hooguit in het moment van live contact en dan nog is ieders beleving uniek en anders. Dan is er geen verhaal en alleen persoonlijke ervaring. Ultiem is er geen gedeelde reality. Dat is een illusie. Hooguitbis er een neurologisch gevoel van verbondenheid/contact en mogelijk veiligheid.

 

Alle gedachten zijn als het ware de beelden en teksten in een prive bioscoop. Waar alleen jij zit te kijken. Er is geen samen.

 

Samen is alleen buiten en gecontextualiseerd maar niet gevoeld. Voelen is van binnen en dus persoonlijk ondeelbaar.

 

“alleen ga je sneller, samen kom je verder’…..

 

Ja je kijkt alleen naar de concepten/gedachten/verhalen/ideeen/beelden in je hoofd als zat je alleen in een prive bioscoop.

 

Jouw levenservaring is zo persoonlijk dat het niet direct te delen is met een ander. Alleen via concepten zoals taalsymbolen kunnen we ‘hinten’ naar iets maar nooit onze ervaring direct delen.

 

Hooguit kan je bij elkaar zijn en er voor elkaar zijn om het huidige moment te delen. The present moment. Zonder woorden. Zonder begrip en begrijpen. Puur ervaren. Alleen in een samen.

 

Jij bent hier helemaal alleen.

Ik ben hier helemaal alleen.

Dat lijkt scary. Is het grotendeels ook.

Dus is het belangrijk om veiligheid te ervaren. Daartoe zijn er veel manieren. Veel zijn indirect (schijnveiligheden in concepten) en doen maar deels wat we nodig hebben of tijdelijk (verslavingen) waarna de angst weer toeslaat.

Directe veiligheid ervaren we in contact met onze kern, ons lichaam en in direct fysiek contact met anderen zodat we ons systeem kunnen calibreren met onze mede-kudde leden. Veiligheid is in de groep. Hoewel dit voor velen juist onveilig is door eerdere ervaringen met groepen met weinig liefde en bewustzijn.

 

Lovemaking kan met elk mens. Man vrouw zelfs met dieren.

Lovemaking is niet per se penetratie.

 

Lovemaking is de uitstromende liefde in de ander ontwaken

Met bewuste aanraking.

 

Doelloos Aanraken voor eigen genot en het genot van de ander

Lovemaking kan uren duren. Sex meestal 2 min

 

Tijdens lovemaking kan inderdaad genitaal contact ontstaan. Waarbij dan de seksuele daad, eventueel klaarkomen totaal niet relevant is

 

Terwijl als penetratie ontstaat tijdens lovemaking is dat eerder een toevalligheid dan een vooropgezetheid

 

Opgewonden zijn betekent niet gelijk neuken

 

Wat is Aantrekkingskracht? Zo kan iemand aangetrokken zijn tot een sexy man of vrouw maar dat zijn dan vaak psychologische redenen. Vaak ondoorgrondelijk. Daar is dan een dieper belang bij. Bijvoorbeeld biologisch gezien wil het lichaam sterke genen. Dan is die strakke kaaklijn sexy en aantrekkelijk

 

Doelloos Aanraken voor eigen genot en het genot van de ander

 

Geen verschil met wie je samenbent. Het is allemaal de hoogste graad van samenzijn in een unieke en veilige verbondenheid

 

Ik weet zo weinig van anderen. Hooguit kan ik in mijn geest allerlei fantasieën en aannames maken over die anderen. Meestal vanuit hoe ik denk dat de wereld zit en hoe ik ben. En dat ik ben en hoe ik denk anderen ook denken en niet zijn. Maar zo werkt het niet.

 

Dus het bezig zijn met een ander is al een hele klus. Laat staan het bezig zijn met de anderen in het leven van die ander. En daar dan eens over invoelen over de relatie tussen de ander en die anderen en misschien nog wel meer anderen dan die anderen, dat is een hele klus. Ik zou er niet aan beginnen. ik heb zelf heel veel te doen met mijn eigen leven waar ik al heel weinig van begrijp. Ik begrijp mijn eigen gedrag vaak niet en dat is voor mij een veel interessante onderwerp dan te kijken buiten mijzelf. Het kijken buiten mijzelf Is voor mij meestal een ontsnapping aan het naar binnen kijken. Want het naar binnen kijken is kijken naar de enige waarheid die er is. Voorzover er een waarheid bestaat.

 

We leren vergelijken om zekerheid te vinden in een onveilige wereld. Niemand heeft ons geleerd de waarde van onze innerlijke wijsheid. Ons kompas is al op jonge leeftijd uit het lood geslagen. Door te vergelijken laten we de externe onveiligheid binnen en vergeten we ons lichaam te raadplegen voor zekerheid en richting. Een ongeluisterd lichaam raakt uit balans en wordt vaak ziek.

 

Loving is my name. Remember Love is an overflowing outpouring of wellbeing that wants to be shared

 

 

 

Dichtbij je Adem blijven.

Dicht bij jezelf blijven.

 

Dat is de bron van geluk. Daar is rust en blijheid. Daarbuiten is slechts illusie, een interpretatie van de Geest gebaseerd op feiten uit het verleden die in de meeste gevallen verkeerd en eenzijdig geïnterpreteerd zijn. Buiten onszelf is een schijnwaarheid. Er is niets anders dan wat er nu door jou wordt waargenomen. En dat wat je waarneemt is niet de waarheid.

 

Je eigen gedrag wat je waarneemt is vaak een uitkomst van allerlei conditionering. Door heel goed te kijken alleen naar je eigen gedrag legt veel conditionering bloot omdat de geest vaak dingen erbij haalt uit een verleden die nu in dit moment niets te maken hebben met dit moment.

 

Helaas komt elke gedachten uit het verleden. Ons denken is niet van dit moment. In dit moment is er alleen waarneming.

 

Maar voor de geest is pure aanwezigheid in dit moment te eng om er in te kunnen rusten.

 

De geest leeft in het verleden. Kent alleen dingen uit het verleden. Dus elke gedachte die je hebt heeft niets met dit moment te maken

 

En dan bedoel ik elke gedachte

 

Dus eigenlijk is het heel gemakkelijk. Is er een gedachte, dan komt dat uit het verleden. Dan heeft het te maken met conditionering. Per definitie

 

Elk verlangen komt uit het verleden.. Verlangen dat in het moment ontstaat kan terug grijpen op herinneringen aan een invulling die gegeven is aan een soortgelijk verlangen in het verleden.

 

Het staat of valt met welke autoriteit wij toekennen aan het denken, en onze geest. Als wij ons vereenzelvigen met wat we denken dan zijn we per definitie de klos

 

Communicatie en open en eerlijk Zijn heeft met onze buitenwereld te maken. Hoe kunnen wij open en eerlijk zijn als we nog geeneens zicht hebben op wie we zijn in essentie.

 

Ons denken is een emergency tool. Is een instrument voor als we ons onveilig voelen. Dit gebeurt op een onbewust niveau. Volgens mij is de basis houding van elk mens onveiligheid.

 

Kom je er ooit achter wie je bent in essentie? De onbevangenheid die ik bijv bij mijn dochter zie… dat krijgen we toch nooit helemaal terug? We hebben toch het nodige meegemaakt en ervaren.  Nou als je dat denken dan ook niet bent, ben je helemaal nergens toch?!

 

Klopt dan ben je nergens en dan ben je niets. Dan ben jij alleen de waarneming in dit moment. Dat is waar non-dualisme over gaat.

 

In essentie is er geen ik. Ben jij er niet. Is er alleen waarneming. Ik is een verzameling van beschermend gedrag van het organisme om te overleven. Niet echt een romantisch en warm beeld maar helaas pindakaas, Meer is het niet

 

Jouw angst wijst terug naar jouw angst om er niet toe te doen.

 

Het is een vergelijk, een vraag over een ander, die de geest tijdelijk, en oneigenlijk, valse veiligheid moet geven, gebaseerd op de conditionering die er al is.

 

In diepste essentie doe jij er toe. Je bent hier op aarde om jij te zijn. Om jouw leven te leven volgens jou regels jou impulsen. Zonder de input van anderen. Zonder de input van cultuur. Zonder de invloed die er is geweest om je op moeilijke momenten veilig te voelen. En alle gedrag dat daar uit voort gekomen is. In essentie ben jij Liefde: Een overvloeiend gevoel van welzijn dat je wilt delen met anderen.

 

Alles in de buitenwereld is maar een verhaal. En die verhalen hebben niets met ons te maken. Hooguit dat de geest, vanuit angst en overlevingsdrang, elementen uit verhalen pakt om schijnzekerheid te creëren

 

Voor de geest, voor jou geest op dit moment nu, bestaat er niets anders dan de letters die je nu leest en de interpretatie, van uit een verleden, van die letters door de Geest. Dat heeft niets met jou essentie te maken van dit moment.

 

Op dit moment is er voor jou alleen de ademhaling naar binnen die je nu merkt en het gevoel van je lichaam als je daar nu aan aandacht aan geeft. Dat laatste is de waarheid van dit moment. De rest is afleiding

 

De mind is een simpel instrument dat zichzelf niet kan zien. Zoals de oceaan zichzelf niet kan zien of begrijpen. Zoals twee-dimensionaal drie-dimensionaal niet begrijpt. En zoals drie-dimensionaal vier-dimensionaal niet begrijpt, kan voorstellen, bevatten.

 

Mensen gebruiken vaak anderen om hun tekorten aan te vullen. En verwijten anderen als de levering achterblijft. Dat doe jij nu ook.

Kijk naar binnen, niet naar buiten als je irritatie ervaart. Dat is de juiste plek. Daar ligt jouw bevrijding.